Enkelarthrodese

Arthrodese is het aan elkaar vastmaken van de botten van het gewricht. Hierdoor kunnen de versleten gewrichtsoppervlakten in de enkel niet meer over elkaar bewegen en verdwijnt de pijn uiteindelijk. 

Momenteel geven veel chirurgen de voorkeur aan een arthrodese om enkelartrose te behandelen.

Ingreep

  • Het kraakbeen in het gewricht wordt verwijderd via een kijkoperatie of een open ingreep. Daarna worden de schone botuiteinden in de goede positie tegen elkaar geplaatst en vastgezet met schroeven onder de huid. Soms wordt de enkel bijkomend gefixeerd met platen. De botten kunnen dan aan elkaar groeien. Dit duurt ongeveer drie maanden.
  • Voor een dergelijke ingreep dient men ongeveer een week gehospitaliseerd te worden, zodat de eerste genezingsfase met zekerheid afgewerkt wordt.
  • Na de ingreep wordt de enkel geïmmobiliseerd met een onderbeengips, 6 weken in onbelaste toestand.
  • Hierna krijgt men een loopgips voor nog eens 6 weken.
  • Na 12 weken gips kan men starten met kinesitherapie met mobilisatie-oefeningen. Men dient nog enkele weken te lopen met een stevige loopschoen (Walker-boot).

Complicaties

Bij elke operatie kunnen zich complicaties doen, hoezeer de specialist dit ook probeert te vermijden. Hieronder volgt een lijstje van de meest voorkomende complicaties,

  • Infectie
  • Neurovasculaire letsels: Door zenuwbeschadiging kan de huid rond de wonde anders aanvoelen. Meestal is dit tijdelijk. In sommige gevallen kan het 1 à 2 jaar duren voor het gevoel weer normaal is, heel soms is de schade aan de zenuw blijvend.
  • Non-union van het gewricht: De botten groeien niet goed aan elkaar. In dat geval dient men de ingreep te herhalen en bijkomend bot, al dan niet afkomstig van het eigen bekkenkambot, bij te voegen aan de arthrodese.
  • Trombose: Dit is de vorming van een bloedklonter in het bloed. Als deze prop vastzit in een kleiner bloedvat, wordt het bloedvat afgesloten en stroomt het bloed niet meer goed. Het been kan dan dik en pijnlijk worden. Wanneer de bloedklonter in een slagader naar longen, hart of hersenen vast komt te zitten, krijgen deze organen geen zuurstof meer en kunnen ze beschadigd worden. Om de kans op een trombose terug te dringen, wordt uw bloed met medicijnen verdund.