In de huisartspraktijk is het prostaatcarcinoom nog steeds de meest frequente tumor bij mannen, en het blijft de derde meest belangrijke oorzaak van kankersterfte bij de man. Prostaatkanker is geëvolueerd naar een klinische entiteit met een significante impact op onze gezondheidszorg, zowel medisch als economisch.
Risicostratificatie heeft geleid tot een ware ‘paradigma shift’ met een geïndividualiseerde aanpak. ‘Laag risico’ prostaattumoren worden meer dan ooit aandachtig opgevolgd. Anderzijds wijzen alsmaar meer studies op het belang van een multimodale aanpak bij ‘hoog risico’ tumoren. De enorme vooruitgang op vlak van beeldvorming levert een belangrijke bijdrage in het diagnostisch en therapeutisch beslissingsproces. Nieuwe behandelingen in de fase van castratie-resistentie maken dat de evolutie naar een chronische aandoening niet meer veraf is.