Gescheurde schouderpees

Een gescheurde pees in de schouder of een rotator cuff scheur is dikwijls de oorzaak van een pijnlijke schouder. De rotator cuff is een groep van vier spieren die het schoudergewricht omringen. Deze spieren fungeren als een katrol en helpen mee bij het bewegen van de arm (opheffen en draaien). De spieren zorgen ook voor de stabiliteit van het schoudergewricht. Bij bewegingen van de arm glijdt de rotator cuff voortdurend onder het schouderblad heen en weer. Om het glijden te bevorderen ligt er een slijmbeurs tussen. Een pees van een rotator cuff spier kan inscheuren of afscheuren.

Gescheurde pees

Klachten

  • Schouderpijn: echter niet alle scheuren geven pijn en soms functioneert de schouder zelfs normaal.
  • Pijn bij het heffen van de arm.
  • Schouderpijn ’s nachts, wanneer men op de schouder ligt.
  • Pijn kan ook in bovenarm voorkomen met mogelijk krachtsverlies.

Oorzaken

Een peesscheur in de schouder kan ontstaan door:

  • Slijtage van de schouderpezen: Dit komt vaker voor naarmate men ouder wordt, Door de verminderde doorbloeding van de pezen genezen kleine scheurtjes niet en ze kunnen stilaan groter worden.
  • Botaanwas aan het schouderdak waartegen de pees schuurt (impingement of inknellen) wat kan leiden tot ontsteking, pijn en scheurtjes.
  • Plotse trekkracht: bij een val, het heffen van een zwaar voorwerp, een ongecontroleerde beweging of een plotse ruk aan de arm.

Natuurlijk verloop

Een rotator cuff scheur kan groter worden, maar niet altijd. Sommige mensen hebben weinig last, omdat andere spieren de functie van de gescheurde pees overnemen. De meeste mensen ontwikkelen meer en meer pijn naarmate de scheur groter wordt.

Behandeling

De keuze voor de behandeling hangt af van de ernst en de duur van de klachten, van wat de patiënt allemaal met de schouder wil doen, van de aanwezigheid van andere aandoeningen die een invloed op de behandeling kunnen hebben.

Niet-heelkundige behandeling

  • Relatieve rust: Pijnlijke en vooral bovenarmse bewegingen mijden. Het wordt afgeraden om de arm volledig stil te houden (bv. in een draagdoek) omdat de schouder dan stijf kan worden.
  • Ontstekingsremmers: Vooral bij een ontsteking. Deze medicatie mag niet te lang worden ingenomen omdat ze maaglast kan geven.
  • Inspuiting: met een cortisonepreparaat (tot 3 maal) in de schouder, alleen bij minimale scheuren of bij patiënten die niet meer in aanmerking komen voor een ingreep.
  • Kinesitherapie is vooral nuttig indien de scheur gepaard gaat met verstijving van de schouder (frozen shoulder)

Heelkundige behandeling

  • Er wordt meestal gekozen voor een heelkundige ingreep bij een acute scheur in de peesschouder na een ongeval, of wanneer bij een scheur ernstig krachtsverlies optreedt.
  • Een ingreep is ook aangewezen bij patiënten met blijvende pijn en krachtsverlies, die dus niet beter worden met de niet-heelkundige behandeling,
  • De keuze hangt ook af van de leeftijd van de patiënt en het intensief gebruik van de schouder (beroep, sport).
  • De hechting van de gescheurde pees gebeurt meestal via een kijkoperatie (artroscopie) of langs een hele kleine insnijding ('mini-open') onder een combinatie van algemene en plaatselijke verdoving (zenuwblokkade).
  • Soms wordt toch nog gekozen voor een open ingreep (afhankelijk van soort scheur is het soms technisch niet mogelijk om door kijkgaatjes de ingreep te doen). De uiteindelijke resultaten verschillen niet erg tussen deze manieren om een rotator cuff scheur te herstellen. Er zijn wel een aantal voordelen bij de artroscopische techniek en mini-open techniek: minder pijn, minder infecties, minder verstijving van de schouder, nauwkeuriger herstel, kleiner litteken, sneller ontslag uit het ziekenhuis.
  • De gescheurde pees wordt opnieuw vastgehecht aan het bot met ankers. Dit zijn schroefjes waaraan draden bevestigd zijn. Het schroefje wordt in het bot gedraaid en verankerd. De draden worden door de pees getrokken en geknoopt. Hierdoor wordt de pees tot op zijn oorspronkelijke aanhechtingsplaats getrokken en daar vastgemaakt.
  • De revalidatie na de operatie is lang en intensief en gebeurt het best met kinesitherapie. Het herstel van de dagelijkse activiteiten duurt minimum 4 tot 6 maanden, en verloopt in fases waarbij de activiteit en oefeningen geleidelijk worden opgedreven.
  • De meeste patiënten herstellen goed van de operatie. Zoals bij iedere medische behandeling zijn er enkele complicaties mogelijk.
  • Mogelijke complicaties: zenuwletsel in de huid, infecties, loslating van de spier (enkel bij open ingreep), blijvende verstijving (frozen shoulder), opnieuw scheuren van de vastgehechte pees (bij grote scheuren).

Revalidatie

  • De revalidatie na de operatie is lang en intensief en gebeurt het best met kinesitherapie. Het herstel van de dagelijkse activiteiten duurt minimum 4 tot 6 maanden, en verloopt in fases waarbij de activiteit en oefeningen geleidelijk worden opgedreven.
  • De meeste patiënten herstellen goed van de operatie.

Complicaties

  • Zoals bij iedere medische behandeling zijn er enkele complicaties mogelijk.
  • Mogelijke complicaties: zenuwletsel in de huid, infecties, loslating van de deltoidspier (enkel bij open ingreep), blijvende verstijving (frozen shoulder), opnieuw scheuren van de vastgehechte pees (bij grote scheuren).