Nieuw: dagelijks een raadpleging pediatrie in MCA
Vanaf maandag 4 januari is er dagelijks een raadpleging kindergeneeskunde voorzien in MCA. Deze raadpleging zal worden gedaan door de kinderartsen van het RZ Tienen.
Wij zoeken collega's op het OK en op Geriatrie.
Vanaf maandag 4 januari is er dagelijks een raadpleging kindergeneeskunde voorzien in MCA. Deze raadpleging zal worden gedaan door de kinderartsen van het RZ Tienen.
Vanaf vrijdag 11 december versoepelen we opnieuw de bezoekregeling in ons ziekenhuis. Lees hier de aangepaste bezoekregeling.
Op 30 september organiseerde RZ Tienen een feedbackmoment voor patiënten en familieleden die tijdens de eerste covid-golf in contact kwamen met het ziekenhuis. Het regionale ziekenhuis hoopte zo zicht te krijgen op haar werkpunten en vervolgens een betere ervaring te kunnen bieden aan patiënten en familie.
“Moe, op, stikkapot. Zo voel ik me na twee weken meelopen. En dan heb ik eigenlijk nog niet eens gewerkt, maar gewoon wat ‘meegelopen’ met de mensen die zich dag in dag uit inzetten voor hun patiënten.” Onze reporter Kristien Bollen mocht binnenkijken in het regionaal ziekenhuis Heilig Hart Tienen. Ze pende de verhalen neer van verplegend en ondersteunend personeel, artsen en coaches. “Ja, zij zitten op hun tandvlees. Ik heb kunnen aanschouwen dat dat geen half grammetje overdreven is”, schrijft ze over haar eigen ervaringen. “Maar de glimlach op hun gezichten, die blijft me vooral bij.
Afgelopen weken sloot RZ Tienen twee belangrijke dossiers in haar nieuwbouwdossier af. Het ziekenhuis kwam niet alleen tot een overeenkomst over de verwerving van de bouwgronden, maar stelde ook definitief een architectenbureau aan.
Vandaag maak ik kennis met Anneleen Peeters. De jonge longarts van 35 uit Molenstede bij Diest maakt al vier jaar deel uit van een team van drie pneumologen in dit ziekenhuis. Ze krijgt als longarts bijna dagelijks te maken met patiënten die lijden aan een zware of ongeneeslijke aandoening. Meestal is een behandeling - voor (gedeeltelijk) herstel of om het leven op een menswaardige manier nog wat te rekken - wel mogelijk. Corona tast in vele gevallen de longen echter heel zwaar of soms zelfs volledig aan. En dat gaat snel. Voor de logartsen zijn het nooit eerder geziene toestanden en sparen ze kosten noch moeite om patiënten erdoor te helpen.
Kristien Bollen, reporter van HLN, kijkt twee weken lang binnen in het RZ Heilig Hart Tienen, en laat zich leiden door de verhalen van artsen, verpleging, ondersteunend personeel en patiënten. Vandaag gaat ze naar een waarschijnlijk best wel leuke plek in het ziekenhuis....de keuken. Diensthoofd voeding, de 45-jarige Wim Steels uit Bost bij Tienen neemt haar mee. De man is al tien jaar aan de slag in de centrale ziekenhuiskeuken op campus Sint-Jan. Hier bereiden ze de maaltijden voor de patiënten op de verschillende campussen én de cafetaria waar personeel én mensen uit de buurt terecht kunnen voor een warme maaltijd of broodjes. Die cafetaria is echter, omwille van corona (wat anders), gesloten. Het zou er dus rustiger moeten zijn dan normaal. Maar ook ditmaal is het weer een verkeerde gedachte.
Vandaag maak ik kennis met de 33-jarige Eline Van Hove. De vrouw uit Bertem is geriater en drie jaar aan de slag in dit ziekenhuis. De hoofdmoot van haar patiënten zijn mensen die gehospitaliseerd zijn voor een revalidatie. Daarnaast zijn er nog de consultaties en is ze werkzaam in de geheugenkliniek. Misschien toch iemand die de coronacrisis niet zo hard voelt op de werkvloer? Wederom ijdele hoop, want ook voor Eline is het niet meer zoals voorheen.
Vandaag ontmoet ik een man die niet alleen elke afdeling van het ziekenhuis op zijn duimpje kent, maar ook bijna iedere medewerker. De 34-jarige Dries Swolfs uit Alken is sinds twee en een half jaar de interne coach van het ziekenhuis. Dries legt zijn oor te luisteren bij de medewerkers: van artsen tot de mensen van de wasserij toe. Hij springt hen bij waar nodig. Hij monitort steeds de temperatuur op de werkvloer en koppelt terug naar de leidinggevenden en directie. Zijn belangrijke taak is zorg dragen voor de zorgverleners. Maar hoe kun je voor hen zorg dragen? Die mensen staan onder een immense druk, zeker nu in volle coronacrisis.
De 51-jarige Sonja Krawinckel staat me op te wachten. De vrouw uit Vissenaken (Tienen) ging hier ruim 29 jaar geleden aan de slag als vroedvrouw. Ze werd vervolgens hoofdvroedvrouw en is intussen zorgmanager van het ziekenhuis. Niet enkel tracht ze samen met de leidinggevenden en verplegers van de verschillende afdelingen alles in goede banen te leiden, ook tekent Sonja steevast mee de plannen uit voor de optimalisatie van of nieuwe projecten in het ziekenhuis. ‘Alles in goede banen leiden’ lijkt me in deze tijden geen evidentie wegens de coronacrisis. Haar vastberaden glimlach geeft me echter de indruk dat deze dame er wel raad mee weet.